pāst

[pàst 2 , -šu, -su (III p. pāse),

1) pflegen:
ābeles pāst Warkh.;

2) zu erschliessen aus ìepàst 2 , ersparen; anscheinend nebst pāsêt II zu slav. pasti "weiden",
r. запасать "versorgen", запасъ "Vorrat", la. pascere "weiden lassen" u. a. bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 72 f.]

Avots: ME III, 190


pāst

pàst 2 ,

1): auch Bērzgale;

2) sparen
Bērzgale (naudu p.), sammeln Bērzgale, Nautrēni.

Avots: EH XIII, 217