pētecis

pētecis "derzuletzt gebrannte Branntwein" N.-Schwanb.; wohl aus *pēdtecis; vgl. auch pêctecis I

Avots: ME III, 211


pētecis

pētecis: = pate̦kas 1 (mit ê) Warkl.

Avots: EH XIII, 229