pļunks

I pļunks! pļun̂ks 2 ! Ahs., Interjekfion zur Bezeichnung des Schalles, der beim Fallen eines schweren Gegenstandes ins Wasser entsteht: pļunks! akmens iekrita ūdenī Ahs. visi - pļunks - akā iekšā Etn. IV, 152. vardes . . . pļunks, pļunks, pļunks! salē̦kušas ūdenī Pas. I, 184 (aus Ronneb.). Vgl. plunks.

Avots: ME III, 373


pļunks

II pļunks "?": nuo priekšas kungs, nuo pakaļas pļunks (Rätsel - der Hund).

Avots: ME III, 373