ramans
I ramans,
1): auch (mit -an- ) Lös.; ‡
2) ruhig
("rāms, mierīgs") Warkl. n. FBR. XI, 106: palika r. prāts Warkl.
Avots: EH II, 353
1): auch (mit -an- ) Lös.; ‡
2) ruhig
("rāms, mierīgs") Warkl. n. FBR. XI, 106: palika r. prāts Warkl.
Avots: EH II, 353