rauka

I raũka Karls., ein Pflock Burtn.; die Wagenstütze, gew. der Plur. raukas, die Rungen am Bauernwagen W.-Livl. n. U. (Abbild. bei Bielenstein Holzb. 550). Aus estn. rõuk (gen. rõugu) "Pflock", s. Thomsen Beröringer 275.

Avots: ME III, 487


rauka

I raũka: "I" vor dem Stichwort (ME. III, 487) zu streichen.

Avots: EH II, 357


rauka

II rauka, s. ŗauka.

Avots: ME III, 487


rauka

II rauka: der ganze Artikel ME. III, 487 ist zu streichen.

Avots: EH II, 357