rieči

I rieči,

1) = rīki Harder n. U., das Handwerksgerät L.; riẽči, verschiedene kleine Sachen Janš.: visi rieči stāvu stāv: stāvu sluotas, stāvu dakšas, stāvu stāv sprigulīši BW. 28797. pa tam tuop visi riečiņi pie arkliem, ratiem taisīti St.; übertragen, von den männlichen Geschlechtsorganen: mani rieči nuodiluši BW. 35036;

2) = ridas, altes Gerät, alter Plunder Bergm. n. U. Zu rìks?

Avots: ME III, 544


rieči

I rieči,

1): sieviešu tualetes r. Janš. Bandavā I, 41.

Avots: EH II, 378


rieči

II rieči U., = rieži; riečuos iet, = talkā iet Wolm. n. L., "labības... pļaut iet" Wohlfahrt n. Etn. III, 74. Wenn urspr. "Abschnitte, abgemessene Landstücke", zu rika (s. dies).

Avots: ME III, 544


rieči

III riẽči N.-Peb. "= greči, kurzer Flachs". rieda Wid., die Ordnung. Eher wohl aus einem žem. rieda < rėda (Slavismus), als verwandt mit rīdā (s. dies).

Avots: ME III, 544