grobains
gruôbaîns 2 [Salis, Ruj.], gŗuobains, grubig, uneben, ausgefahren: gŗuobains ceļš Selg. n. Etn. IV, 33. priedīte gruobainu mizu Janš. [gruobains nazis Ruj., ein schartiges Messer].
Avots: ME I, 670
Avots: ME I, 670
'ruobains' ir atrasts šādos šķirkļu elementos: