rēzēt
rèzêt 2 , -ẽju Fest., starr aufrichten: zirgs galvu rēzē. Zu ai. rájīyas- "gerader", raji- "sich aufrichtend", av. razižta- "der geradeste", rāzan- "Anordnung", gr. ὀρέγω "recke", la. regere "gerade richten", rēgula "Richtholz", air. atreig "erhebt sich", got. raíhts "recht" ufrakjan "ausstrecken" u. a. (bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 362 ff.) und (?) li. parė̃žti "rigidum fieri" LtT. II, 6.
Avots: ME III, 521
Avots: ME III, 521