sašāstīt

sašāstît

1) unordentlich zusammenwerfen:
šâ tâ s. darba rīkus (gehört in Südostlivl.);

2) "?" Tirs. n. RKr. XVII, 81. Refl. -tiês (s. ME. III, 754),

2) sich beherrschen:
nevar vairs s. Vīt. 72.

Avots: EH XVI, 453