sabuņķēt

sabuņķêt,

1) tr., mit Fäusten bearbeiten, Rippenstosse geben
Wid.;

2) sabuņķēta maize Mag. III, 1, 122, schliefiges, nicht gut ausgebackenes Brot
Wid.

Avots: ME III, 599


sabuņķēt

sabuņķêt,

1): zerklopfen
(sakult, sasist) Stender Deutsch-lett. Wrtb.

Avots: EH II, 398