sagavilēt

sagavilêt, eine bestimmte resp. längere Zeit jodeln, jauchzen, singen Spr.

Avots: ME III, 625


sagavilēt

sagavilêt, ‡ Refl. -tiês, einander vernehmbar zurufen, zujodeln (von Hirten auf der Hütung gesagt): purvā var sadzīt ... kādu destnit ganību luopu, un tad vēl nesagavilēsies tur citi citu Kaudz. Izjurieši 239.

Avots: EH XVI, 408