samatot

I samatuôt,

1) die Metze nehmend ansammeln:
melderis samatuoja nuo maisiem ve̦se̦lu sieku N. -Peb. U. a.;

2) (zu wohltätigem Zweck) Gaben sammeln
AP.: tas jau samatuojis pilnu ve̦zumu.

Avots: ME II, 681


samatot

I samatuôt,

2): zusammenbetteln
Sermus: tas ir krietni samatuojis.

Avots: EH XVI, 429


samatot

II samatuôt, mit Sammet schmücken: uzve̦lk samatuotu buorsti N. -Bartau.

Avots: ME II, 681


samatot

III samatuôt,

1) "mit Haaren bewachsen"
Nötk.: galva bērnam jau krietni samatuojusi C., Arrasch;

2) jem. tüchtig an den Haaren reissen:
samatuo brangi tādu palaidni! Gr. -Buschhof, Salisb., Sessw., Schwanb., Grundsahl;

3) tr., verderben:
nesamatuo pulksteni! Kursiten.

Avots: ME II, 681