satrepēt

satrepêt, intr., mürbe werden (von Holz und Erde) Oppek. n. U., verfaulen Schwanb., Sessw., Walk, Smilten, Roop, Hochrosen, Allasch, Seppkull, Zirau, Mar.: satrepējis ābuols Mar. salmi ātri sadalās (satrepē) Konv. ² 3036.

Avots: ME III, 765