saķirmēt

sakirmêt,

1) auch saķirmeņuôt Janš. Bandavā I, 147, zerfressen (von Würmern);

2) verfaulen
Dunika. saķirmējis, saķirmē̦ts Dr., (von Holzwürmern) zerfressen: durvis pa˙visam saķirmējušas Grobin.

Avots: ME II, 663