I sklaĩdît (li. sklaidýti "hin und her blättern"),

1) blättern,
"šķir(uo)t": s. grāmatas lapas Dunika (ein Lituanismus?);

2) dünn ausbreiten, ausstreuen:
s. salmus Gramsden; s. (izklā[stī]t) linus um Libau, Gramsden, Kalleten. Zu skliest.

Avots: ME III, 881

II sklaîdît ² "?": vanags sklaida (fliegt?) apkārt (šurp, turp) Kur. Nerung. Wohl zu sklidêt, sklīdêt.

Avots: ME III, 881