sklaust

sklaûst 2 , -žu, -du Dond. (n. Baar in seinem Exemplar von U.; s. auch Būga Liet. k. žod. CXV), (einen Körper zu seiner Lällgenachse) schief abschneiden (abhauen). Subst. sklaûdums 2 Pussen "slīps (kuoka) nuocirtums". Zu li. skliaũsti "schief abhauen".

Avots: EH II, 505