skolderēt

skol˜derêt, -ẽju,

1) stark spülen
Dond. n. FBR. V, 127;

2) schnell (u. oberflächlich) etwas tun, mit einer Arbeit eilen
Dond. n. RKr. XVII, 51; "nerēķināt" Dond.: nevajaga skolderēt, bet jāstrādā labi Dond. Vgl. skal˜derêt.

Avots: ME II, 883


skolderēt

skol˜derêt: zur Etymologie vgl. auch Sehwers Unters. 106.

Avots: EH II, 505