skārbalas

skârbalas 2 Ahs., Lumpen: nuo ve̦cā kre̦kla skārbalas vien atlikušas; bei C. auch ein sing. skā`rbala. Zu skar̂bs.

Avots: ME III, 879


skārbalas

skârbalas 2 : im Stichwort (ME. III, 879) ist âr durch âr zu ersetzen;

2) skârbala 2 Frauenb., der Splitter.

Avots: EH II, 504