smecele

smecele,

1) das Gehirn:
ne˙kuo nevar paturēt savā smecelē Salisb. n. U.;

2) die Schnauze des Schweines
Oppek., Sessw., Serben n. U.;

3) die Mehlmilbe
Gr.-Buschhof. In der Bed.1 zu li. smākrės "Gehirn" ; in der Bed. 2 zu li. smākės "der Rüssel" (und ahd, smâhi "gering, klein"?).

Avots: ME III, 955


smecele

smecele,

3): auch Oknist.

Avots: EH II, 534