smurgulis

smur̃gulis C., Wolm., Ronneb., AP., Serbigal, Ruj., Salis, Lin., smùrgulis 2 Prl., f. -le, ein Schmutzfink, Schmurgel U., eine Rotznase BW. 19234, 1 var., 19774, 2, ein unmündiger, aufdringlicher, frecher Mensch Naud., ein Milchbart Dr., Wain., Ahswikken: labu vīru gribēju, smurguli dabūju BW. 21423, 1. plur. smur̃guļi Wolm., C., Ronneb., Schmutz in der Nase, Rotz W.-Livl., Trik., Smilten n. U., Alt-Ottenhof. Vgl. li. smùrglis "Rotz".

Avots: ME III, 970


smurgulis

smur̃gulis: auch (mit ùr 2 ) Borchow; "jauns puika" Salis; smurgule apsmulēs BW. 35072, 1.

Avots: EH II, 540