spengt
spen̂gt 2 Iw.,
spe̦ndzu, spendzu, = spìegt, pfeifen (wie eine Maus): spe̦ndz vējš savu dziesmu Stari II, 752.
bē̦rns spè̦ndz (= spiedz) Zempenhof.
Wohl als ein Kuronismus identisch mit li. speñgti "klingen", wozu Walde Vrgl. Wrtb. II, 663.Avots: ME III,
989
spengt
spen̂gt 2 : auch (mit èn ) C. (summen, von Bremsen).Avots: EH II,
548