sprikstît, von einem prickelnden Gefühl erfüllt sein: pirkstu gali viņam sprikstīja kâ siltumiņā Latv. Wurzelgleich mit sprikstêt.

Avots: ME III, 1020

sprikstît, ‡

2) "izmanīgi, dzīvi, dedzīgi skatīties" Druw.: acis vien sprikstī.

Avots: EH II, 560