stebīt
stebît,
1) steif gehen
Lis., Selsau, Wandsen, Salis; zu stebis;
2) (etwas Schweres längs der Erde schleppend) tragen
Drosth., Wid. Refl. -tiês "?": es brīnuos, kas aiz sē̦tas stebījās; ve̦ca māte balkšņā lika mirstamuos paladzinus VL. aus Schnikkern.
Avots: ME III, 1057
1) steif gehen
Lis., Selsau, Wandsen, Salis; zu stebis;
2) (etwas Schweres längs der Erde schleppend) tragen
Drosth., Wid. Refl. -tiês "?": es brīnuos, kas aiz sē̦tas stebījās; ve̦ca māte balkšņā lika mirstamuos paladzinus VL. aus Schnikkern.
Avots: ME III, 1057