stiķēt

stiķêt, -ẽju,

1) aus Stücken zusammensetzen
Salis;

2) sticken
U.: stiķēju, adīju (Var.: adīju, rakstīju) BW. 715? var. Refl. -tiês, streiten, sich brasseln, prozessieren W: Livl. n. U. stiķêt 1 aus mnd. stucken dass.; stiķêt 2 nebst estn. tikkima aus mnd. sticken dass.; stiķêties wohl zu stiķis I 2.

Avots: ME IV, 1067