strēpāt
*strè̦pât 2 2 erschlossen aus ostle. stràpuot 2 Warkl., Pilda, Zvirdzine, eilen, eilig sein: ar zemes lietām nedrīkst strē̦pāt Latg. 1922, VI, 2. Etwa zu mhd. streben "streben, sich abmühen" (bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 633)? Oder verwandt zunächst mit strē̦puļuot? Daneben mit ā strāpât, li. stropùs "fleissig".
Avots: ME IV, 1089
Avots: ME IV, 1089