straujot
straujuôt, intr.,
1) strömen
Celm., rasch fliessen: upe stràujuo 2 Saikava, Lubn.;
2) ungestüm vorwärts streben:
muožas gars un straujuo prāts Zvanpūtis.
Avots: ME III, 1082
1) strömen
Celm., rasch fliessen: upe stràujuo 2 Saikava, Lubn.;
2) ungestüm vorwärts streben:
muožas gars un straujuo prāts Zvanpūtis.
Avots: ME III, 1082