stripenis

stripenis,

1) ein Holzstück
Hasenp., Grob. n. Etn. III, 65: gans kâ paķēra stripeni, laida, un guovei kāja pušu Etn. III, 65, me̦tamais, kuŗu Lejas - Kurzemē sauc par stripeni Antrop. II, 13;

2) stripe̦ns, ein Stückchen (Fleisch oder Butter)
Gr. - Buschhof; ein kurzes Stück von einem Strick Grawendahl; de̦sas stripens, ein Stück Wurst Lubn.; stripens Wessen, ein Kotstück. Nebst li. stripinis "Knüttel" zur Wurzel von streipulis (s. dies)?

Avots: ME IV, 1090, 1091


stripenis

stripenis,

1): puišeļi ar (me̦tamiem) stripeņiem nuosita visus ābuolus Gramsden.

Avots: EH II, 588