strēpāt

*strè̦pât 2 2 erschlossen aus ostle. stràpuot 2 Warkl., Pilda, Zvirdzine, eilen, eilig sein: ar zemes lietām nedrīkst strē̦pāt Latg. 1922, VI, 2. Etwa zu mhd. streben "streben, sich abmühen" (bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 633)? Oder verwandt zunächst mit strē̦puļuot? Daneben mit ā strāpât, li. stropùs "fleissig".

Avots: ME IV, 1089


strēpāt

*strè̦pât 2 : auch Bērzgale; hier daneben strāpcis "jem., der sehr hastig ist" und das Demin. strāpcītis "ratiņa riteņa griežamais kuociņš".

Avots: EH II, 587