stubens
stube̦ns,
1) der Stumpf:
īsu astes stubeniņu Konv. 2 3908;
2) stube̦ns U., stubans, stubans Oppek. n. U., ein Baumstumpf, ein Baum, der den oberen Teil eingebüsst hat
U.: bābas salīdušas... bē̦rza stubanā (Var.: stumburā, stumbe̦nā, stimbe̦nā u. a.) BW. 13158, 4 var. (aus Linden in Livl.);
3) stubenis Salis, ein abgebrauchter Besen.
Avots: ME III, 1099
1) der Stumpf:
īsu astes stubeniņu Konv. 2 3908;
2) stube̦ns U., stubans, stubans Oppek. n. U., ein Baumstumpf, ein Baum, der den oberen Teil eingebüsst hat
U.: bābas salīdušas... bē̦rza stubanā (Var.: stumburā, stumbe̦nā, stimbe̦nā u. a.) BW. 13158, 4 var. (aus Linden in Livl.);
3) stubenis Salis, ein abgebrauchter Besen.
Avots: ME III, 1099