sverģis

sver̃ģis Ronneb."?": glīts un veselīgs zē̦ns, kâ viens sverģis MWM. VII, 499. Aus Nieder - Kurl. wird sverģis in der Bed. "Schwede" angegeben.

Avots: ME III, 1151


sverģis

sver̃ģis: puika (vai kumeļš) kâ s. (mit er; von einem jungen gut gewachsenen, gesunden Lebewesen) Smilt.

Avots: EH II, 615