sārms

sārms (li. šármas "Aschenlauge") PS., Wolm., Ruj., Karls., Salis, Serbigal, Dunika, AP., Lin., Deg., Iw., `rms 2 Kl., Prl., Nerft, Preili, Wessen, sãrums C., Salisb., Karls., sārums Erlaa n. U., die Lauge (aus Birkenasche Bielenstein Holzb. 440). Zu apr. sirmes "Lauge" und weiterhin nach W. Schulze Berl. Sitzungsber. 1910, S. 790 zu mhd. harn od. harm "Harn"; anders darüber Reichelt KZ. XXXIX, 21, Prellwitz Wrtb.2 237 und Leskien Abl. 348.

Avots: ME III, 806


sārms

sãrms: krekliņš ... sārma (Var.: sārmu) silītē BW. 27080, 2; plur. sārmi "?" (Pfeifenöl?) Strods Par. vōrdn. 162.

Avots: EH XVI, 472