tàlab Iw. (mit â ^2), tãlab Dunika, > talab Popen n. FBR. VIII, 129, verkürzt aus tàlabad, darum, deshalb: tālabad tam arī labprāt klausīja Launitz Stāsti 43. tālabad ka tas neprata lasīt Austr. kal. v. J. 1893, S. 59. tālab, tālab! sagt man, wenn man der Meinung eines andern beipflichtet Dunika.

Avots: ME IV, 144

tàlab: auch (mit ã) Blieden, (mit â ² ) Frauenb.

Avots: EH II, 670