tàlciniẽks, tàlc(e)nieks (fem. t-ce), jem., der sich an einer tàlka als geladener Arbeiter beteiligt: talcinieki iznāk linus plūkt LP. IV, 169. paaicina talciniekus (auch in Dunika, mit alˆ ²⁾ un ceļ jaunu istabu V, 268. saimnieks talceniekiem pasniedza dzeramuo Etn. II, 182. kà vajaga talcniekiem BW. 28479 var. talcenieces me̦klē̦dams 28485. Vgl. li. talkiniñkas dass.

Avots: ME IV, 126, 127

tàlciniẽks: auch (mit àl ² ) Saikava, (mit alˆ ² ) Frauenb., BW. 31455, 4.

Avots: EH II, 665