taumēt

taumêt,

1) zu erschliessen aus ietàumêt 2 Aahof = ievē̦ruot (iegaumêt)";

2) schonen, sparen
(taupît) Für. I. Wohl zu taujât.

Avots: ME IV, 138


taumēt

II tàumêt 2 , -ēju, Lubn. "den Schaum (von der Suppe) abschöpfen": t. zupu.

Avots: EH II, 669