trîs (li. trỹs, aksl. trьje), drei. Auch indeklinabel: stāv uz trīs kājām Bl. m. 938. Zu ai. tráyaḥ, gr. τρεῖς, lat. trēs, ir. trí, an. ƥrír u. a., s. Le. Gr. § 330.

Avots: ME IV, 240

trîs: trĩs (ein Lituanismus) Rutzau; stāvēs uz mūžību un t. dienām (lobend von einem eben angefertigten Gegenstand) Frauenb. trijuos (= trijatā) pļaut Višķi.

Avots: EH II, 696