tīmerēt

I tīmerêt, -ẽju, sehen, schauen: kuo tu zu einem Kinde, das einen fremden Gegenstand besieht Smilt.

Avots: ME IV, 201


tīmerēt

II timerêt, -ēju Nigr., schreien (vom Habicht): gaisā ... kliedz vanags, kaut kur tālāki uotrs tīmerē tam pretī Janš. Dzimtene IV, 43. Vgl. timerêt 5.

Avots: ME IV, 201