uzārdît, auseinanderbreiten (perfektiv): sìenu; auseinanderbreitend an die Oberfläche befordern: mē̦slus uzārdīt uz augšu Schujen. Refl. -tiês, beim Auseinanderbreiten an die Oberflasche gelangen: sìenu ārduot man uzārdījās uodze.

Avots: ME IV, 316

uzārdît: u. ("?") pļavu, Strasden Refl. -tiês, ‡

2) siens labi uzārdījies Siuxt, es hat sich gefügt, dass das Heu gut auseinandergebreitet ist.

Avots: EH II, 717