uzbeigt
uzbèigt,
1) beenden
Wolm.: darbu;
2) töten:
viņš uzbeidza aizšautuo zaķi. kalvis... uzsit šim ar veseri pa˙galvu un tâ uzbeidz... ģenerāli Pas. IV, 180 f.
Avots: ME IV, 316
1) beenden
Wolm.: darbu;
2) töten:
viņš uzbeidza aizšautuo zaķi. kalvis... uzsit šim ar veseri pa˙galvu un tâ uzbeidz... ģenerāli Pas. IV, 180 f.
Avots: ME IV, 316