uzkasît,

1) auf etw. kratzen
(perfektiv): uzkasīt zemi uz stādiem;

2) aufkratzen; kratzend zum Vorschein bringen:
uzkasīt ādu jē̦lu. uzkasīt kādu pušumu;

3) aufharken:
uzkasīt sienu.

Avots: ME IV, 339, 340

uzkasît,

2): u. asinis Strasden;

3): auch Ramkau, Wolm. ‡ Refl. -tiês Jürg., beim Kratzen zum Vorschein kommen:
kasīja, kamē̦r uzkasījās asinis; beim Harken zum Vorschein kommen: man uzkasījās (sìenu kasuot) bites (Hummeln).

Avots: EH II, 724