I uzlìst (li. užlį̃sti "hinaufkriechen"), hinaufkriechen, -schleichen: uzlīst kur augšā.

Avots: ME IV, 353

II uzlîst, auf etw. fällen (perfektiv): uzlīst kuokus uz pļavas Arrasch, C., KatrE.; Sessw.

Avots: ME IV, 353