uzurķêt,

1) wühlend, stochernd auffinden, zum Vorschein bringen:
uzurķēt mē̦slu kastē naudas gabalu;

2) aufschüren:
uzurķēt, uogles krāsnī: Refl. -tiês, mit mühevollem Fleiss emporkommen: viņš pamazām uzurķējās ar uz augšu (wurde wohlhabend).

Avots: ME IV, 395

uzurķêt, ‡

3) "uzrakt" Salis (mit ur̃).

Avots: EH II, 738