I uzčunčinât, hinauftrotten, in kleinem Trab hinauffahren Siuxt (mit un̂ ² ), Wandsen: uzčunčināt kalnā.

Avots: ME IV, 322

II uzčunčinât, stark ankleiden, einhüllen (perfektiv): bē̦rnu uzčunčināt tâ, ka nevar paiet Bauske, Dond.

Avots: ME IV, 322