uzšņaukt
uzšņàukt,
1) auf etw. schnauben, schneuzen
(perfektiv): uzšņaukt uz drēbēm. uzšņaukt kam virsū;
2) dazu, noch schnauben:
uzšņauc nu vēl vienu šņaucienu (nimm noch eine Prise!)!
3) einen Hieb versetzen:
uzšņauc zirgam ar pātagu!
Avots: ME IV, 390
1) auf etw. schnauben, schneuzen
(perfektiv): uzšņaukt uz drēbēm. uzšņaukt kam virsū;
2) dazu, noch schnauben:
uzšņauc nu vēl vienu šņaucienu (nimm noch eine Prise!)!
3) einen Hieb versetzen:
uzšņauc zirgam ar pātagu!
Avots: ME IV, 390