uzšņaukt

uzšņàukt,

1) auf etw. schnauben, schneuzen
(perfektiv): uzšņaukt uz drēbēm. uzšņaukt kam virsū;

2) dazu, noch schnauben:
uzšņauc nu vēl vienu šņaucienu (nimm noch eine Prise!)!

3) einen Hieb versetzen:
uzšņauc zirgam ar pātagu!

Avots: ME IV, 390


uzšņaukt

uzšņàukt,

3): "strauji kam uzsist" (mit 2 ) Seyershof.

Avots: EH II, 736