vērselīgs

vērselîgs (?), folgsam L.; vgl. vērzelīgs.

Avots: ME IV, 565


vērselīgs

I vērselîgs: auch Lange L. ārste 4 und 46 (aus der letzteren Stelle scheint Janš. Līgava II, 54 dieses Wort - aber anscheinend mit einer anderen Bed. - übemommen zu haben).

Avots: EH II, 777