valbāt

valbât, -ãju,

1) = valbît: neliec tavas acis valbāt, kuo tu nevari dabuit (lass deine Augen nicht füegen dahin, das du nicht haben kannst!) Manz. Spr. Sal. 23.5. voi tu liksi tavas acis valbāt uz tuo, kas nepastāv Glück ebenda;

2) mit vollem Munde essen
(mit al˜ ) Sessau: kuo nu valbā! Sessau.

Avots: ME IV, 450