vaļ̃ģît MSil., N.-Bartau, schnell (viel MSil.) essen: kâ vaļgīt izvaļģīja putras bļuodu Alksnis-Zundulis. Aus li. válgyti "essen".

Avots: ME IV, 464

‡ vaļģît, zu erschliessen aus izvaļģît.

Avots: EH II, 755