vienrup
viênrup, viêņrūp Siuxt, Adv., nach einer Seite hin U.; allein, abseits, zusammen U.: viņš dzīvuo vienrup nuo citiem A.-Ottenhof. viens nuo braucējiem nuošķīrās vienrup Saikava. viņš turas vienrup Gr.-Buschh. salikt mantas vieņrūp Siuxt.
Avots: ME IV, 663
Avots: ME IV, 663