virpēt

virpêt,

1) mit Hilfe einer Spindel spinnen
Setzen;

2) = gruozît: žāvē̦dama, virpē̦dama (gruozīdama) . . ābuolinu BW. 28714 var.;

3) (li. virpė´ti "zittern") zittern
Rutzau: v. nuo aukstuma, bailēm. Zu vḕrpt.

Avots: ME IV, 609