vulšķēt

vulšķêt, -u, -ẽju,

1) grob, schamlos sprechen
(mit ul̂ ) Gr.-Buschh.;

2) Unnötiges, zu Verheimlichendes, Geheimnisse ausplaudern
Wessen.

Avots: ME IV, 676


vulšķēt

vulšķêt,

1): Unsinn reden
(mit ul̂) Oknist.

Avots: EH II, 799