I vãrčât Rentzen, Wolmarshof, -ãju, plappern, schwatzen.

Avots: ME IV, 499

II vãrčât N.-Bartau, -ãju,

1) lange krank sein, siechen:
māte vārčā kuopš rudeņa N.-Bartau;

2) (einen Kranken) pflegen:
zē̦ns vēl ilgi jāvārčā N.-Bartau.

Avots: ME IV, 499

III vãrčât Frauenb.,

1) eilig und lose (ein Loch) zunähen;

2) nachlässig (einen Zaun) mit Reisig zuflechten.

Avots: ME IV, 499